طراحی سقف نما

سقف به عنوان پنجمین عنصر ساخت نما

این اصطلاح به نقشی که در طراحی نما به صورت کلی اشاره دارد. ساختار سقف نه تنها باید با کل طراحی هماهنگ باشد ، بلکه بر سبک و شخصیت انتخاب شده نما ساختمان نیز تأکید دارد.
معماری معاصر نه تنها طرح های سنتی سقف جناغی ، بلکه سازه های سقف را نیز توصیف می کند که با اشکال پیچیده و تعدد صفحه مشخص می شوند. شکل سقف هم به عملکرد ساختمان و هم به اندازه و موقعیت آن در فضا مربوط می شود. اساسی ترین تمایز بین انواع سقف تقسیم به سقف های مسطح و شیب دار است.
هنگام انتخاب یکی از آنها ، باید در مرحله طراحی تصمیم بگیریم که از چه نوع ماده ای برای سقف استفاده کنیم. سازه های سقف شیب دار را می توان با موفقیت با کاشی و سرامیک پوشاند - این باعث ایجاد آب پذیری عالی و مقاومت در برابر نفوذ آب و رطوبت به لایه های داخلی می شود. دومین عامل تعیین کننده طبقه بندی سقف تعداد صفحات است. از محبوب ترین سقف های جناغی تا پایان با جزئیات بیشتر - ما ممکن است طیف وسیعی از مفاهیم مختلف معماری را از هم متمایز کنیم. طراحی های کلاسیک با سقف هایی با دو یا چهار صفحه مشخص می شود که معمولاً بیشتر ساخته می شود: سقف های چادر با شیب های مثلثی که در یک راس و مانسور جمع می شوند ، از دو دامنه ساخته شده و با قرنیز جدا شده اند.
طرحی که به همان اندازه معمول استفاده می شود سقف گودال است که نوعی سقف شیروانی با شیب های کوتاه اضافی روی دیواره های عمودی است. سازه های استاندارد سقف نیز توسط لبه های جلو ، شیب های اضافی در دیواره های عمودی و گنبدها به اشکال مختلف متنوع می شوند. ورود این عناصر به معماری نه تنها باعث جذابیت بیشتر طرح ها ، بلکه افزایش فضای قابل استفاده کف نیز می شود. با افزایش تعداد هواپیماها ، ساختار سقف پیچیده تر و پیچیده تر می شود ، که به نوبه خود منجر به هزینه بالاتر تخمگذار دامنه ها می شود.
بر خلاف کاشی های ورق فولادی ، استفاده از کاشی و سرامیک ضایعات مصالح ساختمانی را به حداقل می رساند ، زیرا چیدن قطعات کوچکتر حتی در پیچیده ترین و پیچیده ترین اشکال نیز آسان تر است. همچنین لازم به یادآوری است که ساختار سقف کم و بیش پیچیده نه تنها تحت تأثیر تعداد شیب ها ، بلکه عناصر اضافی مانند گنبدها ، پنجره های جا به جا ، آلاچیق ها و تعداد پنجره های سقف نیز تحت تأثیر قرار می گیرد.