تاریخچه ساخت برج پیزا : بین سالهای 1589 و 1592 ، گفته می شود که گالیله گالیله ، که در آن زمان در پیزا زندگی می کرد ، دو گلوله توپ با توده های مختلف را از برج انداخته تا نشان دهد سرعت هبوط آنها با توجه به قانون مستقل از جرم آنها است. سقوط آزاد منبع اصلی این امر زندگی نامه Racconto istorico della vita di Galileo Galilei (گزارش تاریخی زندگی گالیله گالیله) است که توسط دانش آموز و دبیر گالیله وینچنزو ویویانی در سال 1654 نوشته شده است ، اما تنها در سال 1717 منتشر شده است ، مدتها پس از مرگ او. تلاش های زیادی برای بازگرداندن برج به حالت عمودی یا حداقل جلوگیری از سقوط آن انجام شده است. بیشتر این تلاش ها به شکست انجامید. برخی شیب را بدتر می کنند. در 27 فوریه 1964 ، دولت ایتالیا برای جلوگیری از سرنگونی برج درخواست کمک کرد. با این حال ، به دلیل نقشی که این عنصر در ارتقا صنعت گردشگری پیزا ایفا کرد ، حفظ شیب فعلی مهم تلقی شد. با شروع سال 1993 ، 870 تن وزنه ضد سرب اضافه شد که برج را کمی صاف کرد. این برج در 7 ژانویه 1990 برای عموم بسته شد پس از بیش از دو دهه مطالعات تثبیت و با فروپاشی ناگهانی برج مدنی پاویا در سال 1989 تحریک شد. برای کاهش وزن ، ناقوس ها برداشته شد و کابل ها در سطح سوم متصل شده و چند صد متر دورتر لنگر انداختند. آپارتمان ها و خانه هایی که در مسیر سقوط احتمالی برج قرار دارند برای ایمنی خالی شدند. روش انتخاب شده برای جلوگیری از ریزش برج ، کاهش کمی شیب آن تا زاویه ایمن تر با حذف خاک 38 متر مکعب (1334 فوت مکعب) از زیر انتهای برجسته بود. شیب برج 45 سانتی متر (17.7 اینچ) کاهش یافت و به موقعیت 1838 بازگشت. پس از یک دهه تلاش برای بازسازی و تثبیت اصلاحات ، برج در 15 دسامبر 2001 برای عموم بازگشایی شد و حداقل برای 300 سال دیگر پایدار اعلام شد. در مجموع ، 70 تن متریک (77 تن کوتاه) خاک حذف شد. پس از یک مرحله (1990-2001) از تقویت سازه ، این برج در حال بازسازی تدریجی سطح برای ترمیم آسیب دیدنی ، عمدتا خوردگی و سیاه شدن است. این موارد به ویژه به دلیل برج بودن و قرار گرفتن در معرض باد و باران مشخص می شوند. در ماه مه 2008 ، مهندسان اعلام کردند این برج به گونه ای تثبیت شده است که برای اولین بار در تاریخ خود از حرکت متوقف شده است. آنها اظهار داشتند که حداقل برای 200 سال پایدار خواهد بود.
