ضابطه ساخت و ساز در قطعات: مقرراتی است که روش ساخت و ساز در واحدهای صنعتی و ساخت کارخانه را مشخص می کند. اجرای این مقررات علاوه بر یکسان کردن ظاهر بصری شهرک های صنعتی و مجموعه های صنعتی در کشور منجر به افزایش کیفیت فنی و ایمنی در ساخت و ساز ها می شود.
سطح احداث: مساحتی از زمین اختصاص یافته که بعد از در نظر گرفتن کلیه ضوابط ساخت و ساز امکان احداث بنا در آن وجود دارد.
زیر بنا: به جمع مساحت هایی که دارای سقف می باشد در همکف یا طبقات که شامل قسمت های صنعتی و سوله ها و قسمت های اداری و خدماتی و نگهبانی و تاسیسات و … می باشد.
سطح اشغال کارخانه: نسبت سطوح اشغال شده در طبقات همکف به کل مساحت زمین کارخانه که به صورت درصدی از کل بیان می شود سطح اشغال کارخانه گفته می شود.
برجلو: ضلع اصلی قطعه زمین کارخانه که در همجواری گذر و خیابان قرار دارد .
برجانبی: اضلاع دیگر زمیک کارخانه که در همجواری قطعه های دیگر قرار دارد.
بر پشت: ضلعی از قطعه زمین که در روبرو ضلع اصلی قرار دارد.
مجوز احداث بنا: جوازی است که متقاضی باید قبل از شروع هرگونه عملیات اجرایی بر اساس نقشه های تایید شده بر اساس ضوابط طراحی کارخانه، از شرکت استانی اخذ کند.
گواهی ساخت و ساز: ضلع گواهی است که بر اساس پیشرفت فیزیکی پروژه و انطباق آن با مجوز احداث بنا بوسیله شرکت استانی صادر می شود.
گواهی پایان کار: گواهی است که متقاضی پس از پس از تکمیل عملیات ساخت و ساز بر اساس ضوابط طراحی کارخانه و منطبق بر نقشه های اولیه توسط شرکت استانی صادر می شود.
