با هدف حمایت از معماران برای تبدیل شدن به عوامل فعال در طراحی پایدار ، چند نمونه از طراحي نما با مواد بازيافتي ، ارائه می دهیم. فراتر از کاربردهای معمول پلاستیک و شیشه ، در این مقاله ، مواد ابتکاری مانند چشمه های تشک ، ظرف های بستنی ، صندلی های پلاستیکی و زباله های بازیافتی محصولات کشاورزی و صنعتی را پیدا خواهید کرد. سبدهای پلاستیکی نیمه شفاف بازیافتی
این دیوار به عنوان یک عنصر معماری انعطاف پذیر و نه یک عنصر ثابت ، از 1500 سبد ساختاری نیمه شفاف تشکیل شده است. همانطور که نور و سیلوئت های فراتر از فضا نشان می دهد ، سطح جدایی بین داخل و خارج را به حداقل می رساند. در طول روز ، به دلیل انتشار و انعکاس مواد ، تغییراتی در سطح دیوار مشاهده می شود. گذشت زمان با فعالیت بیشتری از داخل و خارج احساس می شود ، زیرا این اثرات نوری حواس ما را تحریک می کند. وقتی ساختمان طی 2 سال تخریب شد ، می توان از سبدها استفاده مجدد کرد. کاشی های بازیافتی
به عنوان مثال ، در موزه تاریخ نینگبو ، استودیوی معماری آماتور نمای ساختمان را طوری طراحی کرد که گویی سطح کوهی است از دیوارهای بتونی مسلح عظیم ، تا حدی با کاشی های سفالی بازیافتی و سفالی پوشیده شده است. وانگ و لو با بازیافت مواد از ساختمان های تخریب شده که زمانی محل موجود را تشکیل می دادند ، سعی در یادآوری گذشته ای داشتند که تقریبا فراموش شده بود. در طراحی وانگ و لو ، گذشته به پوشش داخلی دائمی قالب تبدیل شده است ، و یک پوشش تزئینی به طور تصادفی فراهم می کند. آجرهای بازیافتی از یک خانه روستایی
واقع در دشت های پامپا ، در شرق استان کوردوبا ، کلیسای سنت برنارد (حامی محلی) در یک نخلستان کوچک ، در ابتدا توسط یک خانه روستایی و حیاط های آن اشغال می شود ، هر دو برای استفاده مجدد از مواد خود ، به ویژه آجرهای صد ساله آن.
