نگاهی نو به طراحي نما ساختمان به عنوان زیرساخت
مانند سطح سخت خیابان ها و پیاده روها در یک محیط شهری ، سطح عمودی و افقی در خارج از ساختمان های شهری به گرم شدن مداوم شهرهای بزرگ در سراسر جهان کمک می کند. با این حال ، برای طراحی این سطح برای بهره مندی از حوزه عمومی کار کمی انجام شده است. در عوض ، نمای ساختمان یا به عنوان م aلفه ای که فقط بر کیفیت راحتی ساکنین داخلی متمرکز است ، عمل می کند ، در حالی که تأثیرات آن بر نمای خارجی ساختمان را نادیده می گیرد ، یا به عنوان زیبایی شناختی قابل شناسایی برای صاحبان ساختمان عمل می کند. در این مقاله تجدیدنظر در نمای ساختمان به عنوان مهمان رفاه عابر پیاده در فضای باز و مفهوم بهداشت عمومی به عنوان یک عملکرد اضافی از پوشش ساختمان پیشنهاد می شود – مفهومی که ممکن است در صلاحیت کارهای عمومی باشد. اگر سطح کل عظیم ساختمان های یک شهر به عنوان بخشی از زیرساخت های شهر تصور شود ، در نتیجه سهم عمومی آن نه تنها باعث می شود که فضای بیرونی راحت ، تمیز و لذت بخشد ، بلکه به رفع مشکل بزرگتر افزایش دما در شهرها نیز کمک کند.