محدودیت های موجود در زمینه فرم، مصالح و رنگ از دید آیین نامه و ضوابط ساخت نما به شرح زیر است:
. عدم استفاده ازنماهاي تمام شيشه اي يا تمام فلزي
. عدم استفاده از رنگهاي نا متعارف و نا همگون درنماي ساختمان
. پرهيز از بكارگيري مصالح متعدد در نماي ساختمان (حداکثر 4 نوع)
. عدم استفاده از فرمهاي نا متعارف و نامأنوس (نظيركشتي،مجسمه،ميوه هاو … )در طراحي و احداث بناها
. پرهیز از بکارگیری مصالح برنده یا شکننده، در طبقات همکف و اول، در محدوده ای که در تماس فیزیکی با انسان قرار می گیرد. ( از قبیل فلز و …)
. ضرورت استفاده از مصالح با دوام و مانا و مقاوم در مقابل فرسایش و آلوده شدن در نما و همجواری با محورها، معابر و یا ساختمان های خاص (از قبیل سنگ های مقاوم)
. ضرورت هماهنگی رنگ غالب نما، با رنگ ابنیه همجوار (در صورت برخورداری از کیفیت مناسب)
. پوشاندن درز انقطاع بین دو ساختمان، با مصالح متناسب با نما
1-نحوه تقسیم بندی ها در طراحی نما به چه صورت می تواند باشد؟
در متن ضوابط طراحی نما و منظر شهری، توصیه روشنی برای چگونگی تقسیم بندی ها در نمای ساختمان ، مطرح نشده است. اما به صورت تجربی می توان به موارد زیراشاره کرد:
طراحی نما و تقسیم بندی ها و جزئیات نما در طبقات همکف تا سوم باید بر اساس نزدیکی به تناسبات انسانی باشد.
تقسیم بندی و جزئیات می بایست متناسب با نمای مجاور باشد. به این نحو که افقی و یا عمودی بودن تقسیم بندی های نما نباید به صورت غیر معمول با همسایگان مجاور متفاوت باشد.
در عین هماهنگی با طبقات، نمای همکف می بایست متفاوت از دیگر طبقات طراحی گردد.
تفکیک فضای ورودی سواره و پیاده باید به وضوح انجام شود.