طراحی نما رومی

طراحی نما رومی
طراحی نما روم باستان برای اهداف رومیان باستان زبان خارجی معماری کلاسیک یونان را در پیش گرفت ، اما با بناهای یونانی متفاوت بود و به سبک معماری جدیدی تبدیل شد. این دو سبک اغلب به عنوان یک مجموعه معماری کلاسیک در نظر گرفته می شوند. معماری رومی در جمهوری روم و حتی در زمان امپراتوری ، زمانی که اکثر ساختمانهای برجای مانده ساخته شدند ، شکوفا شد. برای ساخت بناهایی که معمولاً مستحکم و از مهندسی خوبی برخوردار بودند ، از مواد جدید ، به ویژه بتن رومی ، و فناوری های جدیدتر مانند طاق و گنبد استفاده شد. تعداد زیادی به نوعی در امپراطوری باقی مانده است ، که گاهی اوقات کامل است و هنوز هم استفاده می شود.
طراحی نما رومی دوره تأسیس جمهوری روم در سال 509 قبل از میلاد تا حدود 4 قرن میلادی را در بر می گیرد و پس از آن در طبقه بندی معماری قدیمی باستان یا بیزانس طبقه بندی می شود. تقریباً هیچ نمونه قابل توجهی از قبل از حدود 100 سال قبل از میلاد باقی نمانده است ، و بسیاری از بزرگترین بازماندگان مربوط به امپراطوری بعدی ، پس از حدود 100 سال میلادی است. سبک معماری روم قرنها همچنان بر ساختمان در امپراتوری سابق تأثیر می گذارد ، و به سبک استفاده شده در اروپای غربی از حدود سال 1000 معماری رومانسک گفته می شود تا این وابستگی را به اشکال اساسی رومی منعکس کند.
رومی ها پس از اینکه جنبه هایی از معماری اصلی اتروسک خود را با دیگر مواردی که از یونان گرفته شده بود ترکیب کردند ، از جمله بیشتر عناصر سبکی که اکنون معماری کلاسیک می نامیم ، تقریباً از ابتدای دوره شاهنشاهی شروع به دستیابی به اصالت قابل توجهی کردند. آنها بیشتر از ستونها و سقفها به یک دیوار مبتنی بر دیوارهای عظیم منتقل شده و با قوسهای سوراخ شده و بعداً گنبدهایی که هر دو در دوران رومی بسیار پیشرفت کرده اند ، منتقل شدند. دستورات کلاسیک اکنون بیشتر از تزئینی به جای ساختاری ، تزئینی شده اند ، مگر در ستون ها. تحولات سبک شامل سفارشات توسکانی و ترکیبی بود. اولین نوع کوتاه شده و ساده در نظم Doric و ترکیب مرکب یک سفارش بلند با تزئینات گل قرنتیان و طومارهای Ionic است. تقریباً از 40 سال قبل از میلاد تا حدود 230 پس از میلاد بیشترین دستاوردها را داشت ، قبل از بحران قرن سوم و مشکلات بعدی باعث کاهش ثروت و قدرت سازماندهی دولت های مرکزی شد. رومی ها ساختمانهای عظیم عمومی و کارهای مهندسی عمران را تولید می کردند و مسئول تحولات قابل توجهی در مسکن و بهداشت عمومی بودند ، به عنوان مثال حمامها و توالت های عمومی ، خصوصی آنها ، گرمایش زیر کف به صورت هیپوکاست ، لعاب میکا (مثالها در Ostia Antica) ، و آب سرد و گرم لوله کشی (نمونه هایی در پمپئی و اوستیا). 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *